Συνομιλώντας με Οθωνιώτες ναυτικούς, οι ίδιοι δεν παρέλειψαν να μοιραστούν μαζί μας την ζωή στην θάλασσα, την δουλειά του ναύτη και τις περιπέτειες στις χώρες που επισκέπτονταν.

Το τελευταίο ταξίδι του Σπυρογιάννη Κατέχη ο οποίος έφυγε πρόσφατα από την ζωή, ήταν με το Word Greed του Σταύρου Νιάρχου και πηγαίνοντας στο γραφείο του εφοπλιστή με 5 Οθωνιώτες με το επίθετο Κατέχης, ο Νιάρχος είχε μια ένσταση για το αν θα πήγαιναν όλοι σε ένα καράβι. Τους είπε χαρακτηριστικά: «Δεν μπορώ να σας πάρω όλους γιατί πες ότι το καράβι θα πάθει κάτι θα χαθούν 5 οικογένειες. Θα κλείσουν 5 σπίτια». Οι ίδιοι με βάση τα λεγόμενα του παρέλειψαν τις προτροπές του λέγοντας ότι: «Έπρεπε να δουλέψουμε. Δεν είχαμε άλλη επιλογή».

Υπάρχουν βέβαια και ανεξίτηλες στην μνήμη τους, όλες οι ευχάριστες στιγμές και οι ιδιαιτερότητες μιας χώρας που επισκέπτονταν. Όπως μας ανέφερε ο Σπύρος Κατέχης γνωστός στην Κοινότητα των Οθωνών ως Μπουρτουλής, «Όταν ήμασταν στην Κούβα για να μεταφέρουμε ζάχαρη στην Ρωσία, περίμεναν εκτός από τα ξένα και άλλα 40 ελληνικά καράβια για να μεταφέρουν το ζαχαροκάλαμο, παρατείνοντας την παραμονή μας στο λιμάνι. Γνώρισα ένα Κουβανό και κάναμε παρέα και έβγαινα κάθε απόγευμα από το πλοίο με πορτοκάλια και διάφορα άλλα πράγματα, πήγαινα σπίτι του και απολαμβάναμε τηγανιτές μπανάνες».

Δεν δίστασαν όμως και να μας εκμυστηρευτούν την εμπειρία τους όταν επισκέπτονταν μια χώρα που ταλανίζονταν από πολεμικές συγκρούσεις, λειτουργώντας κατά κάποιο τρόπο ως αυτόπτες μάρτυρες των γεγονότων. Ο Χρήστος Κατέχης, μας ανέφερε χαρακτηριστικά: «Επήγα Ιταλία, Φιλιππίνες, Ινδίες και στο Βιετνάμ σε περίοδο πολέμου. Δεν ήμασταν υποχρεωμένοι να πάμε στο Βιετνάμ, αλλά έδιναν διπλό μισθό σε όποιον πήγαινε. Κάναμε 2 ταξίδια από Ιαπωνία-Βιετνάμ κουβαλώντας τσιμέντα με την συνοδεία ενός υποβρυχίου, με προορισμό μια αμερικανική βάση στο Βιετνάμ και το φορτίο εξυπηρετούσε την επέκταση του αεροδιαδρόμου. Ακούγαμε τις βόμβες και τους πυροβολισμούς αλλά ήμασταν ασφαλείς».